2 clubleden trokken naar Deinze om er deel te nemen aan de halve triatlon. Het werd een wisselend succes.  Voor Michael zou het zijn eerste halve worden, maar het mocht niet zijn ... hij diende de wedstrijd te staken door materiaalpech. Jammer. Bram deed het zoals we van het van hem verwachten heel goed.  Proficiat en op naar de volgende! - Lees hier het verslag van Bram:
__________

Verslag Bram:

½ Deinze

Ik had na Zürich beslist om me op de valreep nog in te schrijven voor ‘de halve van Deinze’, ‘k had nog goesting en de conditie is er toch nog. Vrijdag met een deel van AP3T nog een alternatieve Carbo-loading gedaan op Kortrijk Koerse (lees: beer and burgers), en zaterdag wat katerig doorgekomen dus grote verwachtingen waren er niet.

Een uurtje voor de wedstrijd toegekomen, vlug inchecken, materiaal in de wissel zetten (hoe werkt dat ook weer met zo’n curver box), ondertussen nog Michael tegengekomen die wat nerveus was maar er veel zin in had. En dan naar de zwemstart, veel te vroeg dus daar wat zitten keuvelen met wat andere triatleten. Net voor het zwemmen Michael nog wat proberen te ontstressen met mijn typische slechte grapjes en dan nog 5 minuten ploeteren tot aan de start.

Goed zwemnummer met 4 vuisten en 5 ellebogen, na 31.05 uit het water en dan nog 300 meter lopen naar de wisselzone, sukkelen met mijn wetsuit uittrekken, kousen aandoen en helm opzetten en weg waren we.

Op de fiets 1 ronde veel te hoge hartslag maar goed wattage, veel wind in de laatste 10km van de ronde maar toch een vrij goed gevoel. Eten en drinken gaat vlot maar ik voel mijn knie wel wat opspelen (overbelast geraakt na mijn trailrun debuut vorige week, maar goed ingetaped met AP3T-kleurige tape).
Ronde 2 en 3 goed tempo blijven duwen en het 4^de rondje een klein beetje sparen voor het lopen. Binnengekomen in 2u25, 36,4 km/u gemiddeld.

Weer sukkelen in de wissel (een bankje is toch stukken handiger), 5 meter vertrekken, pet vergeten, 5 meter terug, pet was weggewaaid, en opnieuw vertrekken, zonder pet.

Vlot beginnen lopen met enige schrik voor de knie, maar geen last dus vlammen maar. Na 1 km vlug een plasje en voor de rest de eerste 2 rondjes aan +-15 per uur, dan een beetje steken beginnen krijgen dus iets moeten vertragen maar altijd rond de 14 kunnen blijven lopen, ondertussen aan het zoeken achter Michael tussen de andere lopers, spijtig genoeg kende hij pech tijdens het fietsen waardoor hij zijn loopschoenen niet heeft kunnen aantrekken. Ik had hem de week voordien nog gezien, en geloof mij, hij stond scherp, jammer dus!

Iedere keer lachen als we aan de start passeren, niet voor de foto’s maar omdat speaker Hans mijn achternaam met een prachtig frans accent uitspreekt, en Kevin en Luc dat mooi herhalen. De laatste kilometer nog wat bekken trekken al sprintend en met een goed gevoel in 1u27 een halve marathon afgehaspeld.

Eindtijd 4u28, waarschijnlijk een PR (Luxemburg bijna exact dezelfde fiets – en looptijden maar dat was een onverwachtse duatlon), en 27^ste algemeen, dus heel tevreden in mijn auto gesprongen en naar het familiefeest gereden waar ik 3 uur te laat toekwam.

Klik hier voor de volledige uitslag

klik hier voor de foto's