Afgelopen zondag stonden Mathias Windels, Branco François, Stefaan Maas en Annelien Hanssens aan de start van de Kallemoeie triatlon in Beernem. Dave Maertens die deelnam als deel van zijn voorbereiding op de halve triatlon van Les Gorges de l'Ardèche was ook van de partij. Zijn belevenis van de wedstrijd kun je hieronder lezen. Proficiat voor de sterke resultaten die neergezet werden!

___________________________________________________________________________________________________________

Voor mij was de kwarttriatlon van Beernem mijn tweede voorbereidingswedstrijd van het seizoen. Na Koksijde hoopte ik om opnieuw met een goed gevoel de verdere voorbereiding op de halve triatlon in de ardèche te kunnen verderzetten.

Het weer zat alvast mee. Een niet al te warm gevoel maar wel een stevig windje die toch wat invloed kon hebben op de wedstrijd. Matthias kwamen we tegen in de wisselzone maar waren we voor de start tussen de 384 deelnemers weer kwijt gespeeld.

Nadat Annelien goed was vertrokken bij de dames was het aan Stefaan, Matthias en ikzelf om met de 111 heren met licentie van start te gaan. Voor mezelf werd het een vecht-zwempartijtje waardoor ik toch een aantal grote slokken water had binnen gekregen. De zwemafstand was iets minder ver dan de volle kilometer maar dat vond ik zelf niet zo erg. (980m) Stefaan had zoals gewoonlijk weer een super startlijn gekozen en kon naar eigen zeggen eenzaam en op zijn gemak zwemmen. Volgende keer start ik weer dicht bij hem.

Het fietsparcours werd een race tegen, met, rond, over de wind. Op geen enkel stuk kon je voorspellen vanwaar de wind kwam. Soms was hij weg, soms weer sterk aanwezig. Gelukkig is het parcours in Beernem bochtrijk en toch ook goed aangelegd waardoor het wel goed bolt. De smalle straatjes zorgden natuurlijk voor de gebruikelijk stayer taferelen maar daar trok ik me niets van. Ik koos mijn eigen tempo en probeerde tegen de wind in niet teveel de boel te forceren en de stukken met wind optimaal te benutten.

De 42km redelijk goed doorstaan maar tijdens de laatste fietsronde kwam het zwemwater stilaan weer boven. Mijn maag werd misselijk en beetje bij beetje kwamen er wat buikkrampen bij. Bij de eerste loopronde had ik dan ook niet het super gevoel maar kon ik de misselijkheid nog onderdrukken. In de tweede ronde moest ik mijn tempo laten zakken. Gelukkig was het geen halve marathon want dat ging anders een grotere lijdensweg worden. Het loopparcours was ook wat verkort (9.4km) maar ook dat vond ik niet erg. Matthias waren we de ganse wedstrijd uit het oog verloren maar zijn resultaat mag zeker gezien worden.

Na mijn aankomst nog even gewacht op Annelien en Stefaan die beiden ook genoten hadden van een super leuke wedstrijd. Voor Stefaan verloopt de voorbereiding op zijn Ironman tip top en Annelien was content om terug even te genieten van een namiddag triatlon. Met opnieuw een super supportersteam langs de kant van de weg kon men in gans Beernem horen dat er een atleet van AP3T passeerde. Merci Daphne, Beatrijs, Fien en de kids om vocaal zoveel ondersteuning te geven. Het gaf ons nog meer snelheid dan de soms wat felle rugwind.