IM Vitoria Gasteiz (12/9/2021)

door Brecht

Afgelopen weekend reisde Nicolas Debusscher samen met Olivier Verstraeten af naar Noord Spanje om er deel te nemen aan IM Vitoria-Gasteiz.
Zware mist zorgde ervoor dat het zwemonderdeel werd afgeblazen, maar de twee AP3T atleten lieten het niet aan hun hart komen en zetten beiden een topprestatie neer.
Nicolas kroop in zijn pen en vertelt ons hoe hij zijn eerste volledige Ironman beleefde!

_________________________________________________________________________________________________________

IM Vitoria-Gasteiz 2021

Na het uitstel van juli naar september door Covid was de grote dag eindelijk aangebroken voor Olivier en mij. Olivier had al één gedaan en had me al een paar keer op voorhand gewaarschuwd hoeveel pijn het zou doen. Voor mij was het mijn debuut op de Ironman afstand.

De voorbereiding was goed verlopen. Veel lange trainingen hebben we samen kunnen afwerken, wat enorm motiverend was. Zeker omdat het vaak in typisch Belgisch regenweer was. De voorbereidingswedstrijden waren wel een voor een weg gevallen door Covid of de overstromingen in Wallonië. Maar toch hadden we er vertrouwen in en vooral ook veel goesting!

Donderdag 09/09 VERTREK

Donderdagmorgen stapten we met gezonde zenuwen in de auto richting Vitoria-Gasteiz. Goed hydrateren en extra water drinken had de coach gezegd. Amai, m’n blaas maar behalve een paar noodgedwongen plaspauzes hebben we toch al bij al toch een vlotte rit gehad.

Inchecken in top appartementje Aparthotel LIBERE! (een echte aanrader!)

‘s Avonds dan nog snel een spaghetti’tje op voorhand gemaakt door Charlotte. Het carbo loaden kon echt beginnen! Daarna bedje binnen.

Vrijdag 10/09 VERKENNING

Op vrijdag stond er een kort fietsritje op het programma waar we de kleine lus van het fietsparcours verkenden. Beide konden we ons bijna niet bedwingen bij het zien van de glooiende wegen langs het meer maar gelukkig nam Charlotte ons op sleeptouw en hield ze ons goed in bedwang!

In de namiddag gingen we dan snel nog eens zwemmen in het meer om toch ook daarmee kennis te maken. ’s Avonds nog wat meer carboloaden en nog supportervriendjes ophalen in Bilbao.

Zaterdag 11/09 CHECK IN

´s Morgens opstaan, rustig ontbijten, kennis maken met de ouders van Olivier die ook afgereisd waren en samen met de supportervriendjes even het supportersplan overlopen. Strategische plaatsen zoeken waar we veel passeren en er natuurlijk ook iets te verdienen valt om de stembanden te smeren. Daarna was het tijd om de zakjes te vullen.

In de namiddag vertrokken voor run bag check in en bike check in. Even verwateren bij het zien van al het schoon materiaal dat we daar zagen. (Amai, wat een kapitaal hangt er daar aan dat rekje) De boeien in het water gaan bekijken en herkenningspunten zoeken. Ik stond ervan versteld hoe ver 3.8km leek in afstand. In een 25m bad valt dat niet erg op, maar daar viel dat gelijk wel wat tegen.. Daarna terug de auto in om nog eens de grote lus van het fietsparcours te verkennen. Glooiend, weinig bochten, alles in de beugels te doen, schitterende landschappen, goed bollende asfalt (´t is wat anders dan diene macadam in de Walen) m.a.w. dat wordt knallen! De goesting werd alleen maar groter!

Zaterdag avond dan nog even meegeweest met de meegereisde supportervriendjes om nog een laatste glas water te drinken op een terras. (5 weken zonder alcohol) Het zwaarste deel van de voorbereiding zat er eindelijk op. 't Is dan genoeg geweest voor een tijdje. Volgende terrasje zal het ne pils worden! De vriendjes achtergelaten op het terras en om 22u in m'n bed gekropen.

Zondag 12/09 RACE DAY

Waarschijnlijk de slechtste nacht uit m'n leven achter de rug. 3u slaap en vooral liggen draaien en keren. De stress was duidelijk aanwezig. Gelukkig ging de wekker om 5u af en mochten we ontbijten. Maar EINDELIJK was het zover. RACEDAY!

6u40 op de bus samen met de andere atleten richting zwemstart. Fiets checken, bandjes blazen, boodschap nummer 2 en wetsuit aan. Plots horen we in de speaker ´swimstart delayed due to the fog till further notice´. Volledig terecht want je zag geen boei op het water. Schietgebedje dat het snel opklaart. Vooral rustig blijven, spieren warm houden en zenuwen onder controle houden. Na een uur was er geen verbetering en kwam de onvermijdelijke beslissing. ´Swim cancelled, 20 min till start bike & run´ Onthaald door boegeroep van veel atleten. BAM. Mijn kop naar beneden. 't Is niet mogelijk, ´t mag blijkbaar echt niet zijn. Niet veel tijd om erover te mokken.

Klaarmaken en aan de fiets gaan staan. Gelukkig van mn top supportcrew en Olivier die me onmiddellijk tegemoet kwamen met oppeppende woorden want de goesting zat diep in mn schoenen. Alle atleten vertrokken per 2 per agegroup om de 15 sec. Uiteindelijk na dik halfuurtje extra wachten kreeg ik mn startschot ongeveer 15min na Olivier. De ontgoocheling kon ik gelukkig snel doorspoelen met het schitterende fietsparcours. De eerste 140km vlogen letterlijk voorbij.

 

Superbenen, maar toch gecontroleerd wattages trachten aanhouden. De temperatuur was ondertussen ook aardig gestegen, dus vooral blijven drinken. De laatste lus hadden we op voorhand verkend dus ik wist dat het venijn nog in de staart zat. Dus wat gas terug en voorbereiden op het aankomend onderdeel. Op de extra lus kwam ik nog Olivier tegen met de fiets. Snel woordje roepen, die zag er ook nog heel fris uit! Na 182 km fiets aan het rekje en schoenen aan.

Ondertussen was het kwik ook aardig gestegen naar de 30 graden en was de warmte goed voelbaar toen ik op het bankje in de wisselzone zat. Oef, dat wordt bakken en braden straks. Het vooropgestelde tempo in mn hoofd proberen te doen in de eerste km´s maar was me onmiddellijk duidelijk dat ik dat niet zou volhouden met die hitte, dus maar zoeken naar een aangepast tempo. 1e ronde had ik toch km of 5 nodig om te bekomen van het fietsen. Daarna voelde het terug wat comfortabeler aan en kon ik beginnen genieten op het loopparcours. Een loopparcours die eigenlijk niet veel om het lijf had. Weinig inspiratie bij de organisatoren, maar daar zal Covid vooral een oorzaak van zijn. Naar mijn gevoel was het parcours van 2 jaar geleden door het stadscentrum een grotere troef. Heel weinig schaduwplekken in het parcours en veel overbodige lussen zonder supporters. Gelukkig zorgde de passage bij onze supporters en het kruisen van goed ogende Olivier wel voor een extra stimulans! Een high five en ne ´komaan e man! Goe bezig´ en weer door.

Vanaf einde van ronde 3 begon de lijdensweg echt. Mn maag protesteerde bij het nemen van gelleke of zelfs een slok cola. Vanaf dan was het overleven tot het einde. Alle spieren deden pijn en ik voelde mezelf leeg lopen. Gelukkig hadden we de beste en luidste supportcrew mee om ons letterlijk vooruit te roepen tijdens de laatste ronde. De finishlijn oplopen en het gejuich en het geklap van de toeschouwers zorgden dan weer voor een kippenvel moment waardoor je alle pijn (even) vergat. Heerlijk gevoel om de finishlijn te halen en nog een leuker moment om een medaille overhandigd te krijgen door Olivier die me stond op te wachten.

Dikke merci aan coaches Filip en Bram voor een stevige voorbereiding voor te schotelen en ons klaar te stomen voor deze beest van een wedstrijd, veel gevloekt als we alweer een lange training zagen staan, maar ´t is toch nodig gebleken.

Bedankt aan alle teamgenoten die ons vergezeld hebben tijdens de lange trainingsritjes, Big Days en zwempartijen!

Officiële uitslag:

Olivier :

- Fietsen : 4u57’48’’

- Lopen : 3u51’21’’

- Eindtijd : 8u54’34’’

- 9e/37 in agegroup 25-29

- 77e/ 569 overall

Nicolas :

- Fietsen : 4u54’45’’

- Lopen : 3u49’44’’

- Eindtijd : 8u51’09’’

- 18e/87 in agegroup 30-34

- 66e/ 569 overall